Η αδέσποτη (Αληθινή ιστορία)

Το καλοκαίρι του 2012 στο πίσω μέρος του σπιτού μου
 στον κήπο,είχε έρθει μια γάτα πάρα πολύ όμορφη.
είχε χρώμα σκούρο σταχτόχρωμο με ανταύγειες
μαύρες και μπέζ.Είχε το μικρό της γατάκι.
Άρχισα να την ταϊζω,επειδή το θήλαζε.
Το γατάκι  μεγάλωσε και έμεινε στον κήπο ένα
 ολόκληρο χρόνο.Εδώ να πω ότι αυτή η γάτα
έμοιαζε πιο πολύ με αλεπού παρά με γάτα.
Πριν φύγει γένισε 2 γατάκια.Η μάνα κατά
καιρούς εξαφανιζόταν.Μάλον πήγαινε και σε
άλα σπίτια για περισσότερα φαγητά.Όταν
αρώταγα την κόρη και τα γατάκια της που
είναι η μάνα σας,κατά περίεργο τρόπο η μάνα
εμφανιζόταν.Μυστήριο.
Η κόρη με τα γατάκια της έφιγε μόλις η μάνα
 γέννησε πάλι κατά την Άνοιξη του 2013
 2 γατάκια με χρώμα κίτρινο και μπεζ.
Την κυρία γάτα,την φλερτάρουν ένας γάτος
με κίτρινο και μπεζ χρώμα και ένας άλλος
μαύρος.Αυτά τα γατάκια έφυγαν πολύ
γρήγορα μόλις γέννησε το φθινόπωρο 3 άλλα.
2 το ίδιο χρώμα με αυτήν και ένα με μαύρο
και γκρι χρώμα.
Για τα φαγητά τους πήγα στον ψαρά και έπαιρνα
και παίρνω μέχρι τώρα ότι δεν χρειάζονται από τα
ψάρια ενώ τα καθαρίζουν για να τα δίνουν στους
πελάτες.Ολους αυτούς τους καιρούς που την τρέφω
ακόμα δεν ημέρεψε και ενώ της δίνω το φαγητό
τρέχει να μου επιτεθεί.Κατάλαβα ότι επειδή έχει αυτόν
τον χαρακτήρα κανένας δεν την τρέφει πλέον.Διότι
 ο γείτονάς μου που έχει εστιατόριο και της έδινε
 φαγητά τώρα δεν της δίνει άλλο.Αλλά εγώ με μια
σκούπα την σπρώχνω πέρα και βάζω φαγητό για να
φάνε τα γατάκια της.Αυτά δεν φταίνε.Συλλογίστηκα
ότι εάν συνεχίσω να ταϊζω αυτήν την αχάριστη γάτα,
θα συνεχίσει να δίνει και σε μένα την αχάριστη
 ο Θεός τα αγαθά του.
Το πιο μεγάλο πράγμα που μου προξένησε
ενδιαφέρον γι'αυτό γράφω και αυτή την ιστορία,
είναι ότι στο μπαλκόνι πίσω στο σπίτι όπου έρχονται
για το φαγητό τους είχα βάλει επάνω σε ένα τραπεζάκι
μια μικρή φάτνη μέσα σε ένα κουτί από φελιζόλ 40-40
και πηγαίνουν επάνω εκεί και κάθονται.Σκεύτηκα ότι
πάνε εκεί διότι αυτό δεν παγώνει από το κρίο.
Τότε έφερα ένα άλλο μεγάλο κομμάτι
και το έβαλα στο πάτωμα για να κάθονται εκεί.
Αλλά αυτές ανεβαίνουν πάλι επάνω στην φάτνη.
Στοχάστηκα τότε ότι αυτό συμβαίνει για να μου θυμίζει
εκείνο το τάγμα των αγγέλων που πήγαν να στήσουν
τον θρόνο τους πιο πάνω από τον θρόνο του θεού,και
τότε έπεσαν στην άβυσσο.Όμως δεν σταμάτησαν
εκεί.Συνέχισαν να πολεμούν τον Θεό τους ανθρώπους
και κάθε Του δημιούργημα.Με ποια λογηκή;Νικιέται ο
Θεός; Εάν δεν συνέχιζαν να πράτουν το κακό και
 παρακαλούσαν για συγχώρεση και έλεος ο Θεός
κάποια χάρη θα τους έδινε.Όπως έδωσε χάρη και
 έλεο
ς σ'εκείνη την χανανέα γυναίκα όταν του είπε:
Ναι κύριε και τα κυνάρια υπό κάτω της τραπέζης
εσθίουσιν από των ψιχίων των παιδιών.

Δείτε στο google καινή διαθήκη στον κατά Μάρκο
κεφάλεο ζ'26-34 χωριον 28

Ευχαριστώ: Μαρίνα Χατζηδάκη