Η μουσική είναι μια πνευματική απεραντοσύνη. Ατέρμονη ανώτατη δόνηση.
Είναι η νύμφη του πνευματικού ουσιαστικού λόγου.
Στίχοι που αναφέρονται σε προσωπικά βιώματα, την συντρίβουν την θλίβουν. Περισσότερο όταν αυτοί οι στίχοι έχουν πόνο ντροπή ασχήμια.
Στίχοι που έρχονται από άτομα που υπήρξαν θύματα έχουν πόνο. Αλά εάν δεν περάσουν στο στάδιο της εκδίκησης, τότε έχουν την εύνοια του αγαθού του θείου.
Στίχοι που έρχονται από θύτες έχουν θηριωδία.
Εάν δεν σεβόμαστε αυτή τη μέγιστη σε αξία και ποιότητα μουσική δωρεά, και μόνο την χρησιμοποιούμε για να την ευτελίσουμε με υποτελείς στίχους χαμηλής δόνησης, τότε μεταφέρουμε στους συνανθρώπους μας απογοήτευση και αρνητικά συναισθήματα στις ψυχές τους.
Αλά όταν εμείς είμαστε καλοπροαίρετοι, καθαρά δοχεία, τότε από το θείο από τις ψαλμωδίες των αγγέλων και από τις υπαγορεύσεις των Αγίων, έρχονται λόγοι υψηλής εμβέλειας για να γίνουν τραγούδια τα οποία θα δώσουν στους ανθρώπους όχι μόνο ελπίδα χαρά και ευτυχία, αλά και θα τους διδάξουν να έχουν αρετή ήθος
και σεβασμό στον Θεό και στον συνάνθρωπο. Θα γίνουν άνθρωποι στην ουσία και όχι μόνο να είναι φαινομενικά άνθρωποι.
ΜΑΡΙΝΑ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ
