Η κορώνα του υιού της απωλείας είναι η πληρωμή μας για το αγκάθινο στεφάνι που βάλαμε στον Ιησού Χριστό τον Σωτήρα μας.
Και να είναι μόνο από αγκάθια αυτό το στεφάνι, είναι το λιγότερο. Αυτή η κορώνα << το στεφάνι >> είναι ανάλογα τι αξίζει στον καθένα. Μπορεί να είναι και από πυρωμένο σίδερο, για αυτούς που παραμένουν σκληροί και αμετανόητοι.
Για κάποιους όμως που έμειναν άνθρωποι πάνω απ ΄όλα και έζησαν με αρετές, και με σεβασμό και αγάπη προς τον Θεό και προς τον συνάνθρωπο, θα είναι στεφάνι ελαίας, στεφάνι δόξας.
Τώρα μέσα στην πυκνή ομίχλη απλωμένη στο απόλυτο χάος, σε μια κατάσταση αδιεξόδου, ας εμβαθύνουμε και ας κάνουμε μια ανακεφαλαίωση και μια μικρή περιγραφή για την ουσία και την σχέση μεταξύ Θεού και ανθρώπου.
Επειδή η βιοτή μας ήταν πάντα επιπόλαιη και επιφανειακή, τουλάχιστον τώρα, ας προσπαθήσουμε να εννοήσουμε την πραγματικότητα την ωμή αλήθεια.
Ας θυμηθούμε ότι οι άνθρωποι πριν Χριστού δεν είχαν μεγάλη εύνοια από τον Θεό. Βίωναν την τιμωρία τους. Αλλά και πάλι ο Θεός πατέρας δεν τους εγκατέλειψε. Τους ελευθέρωσε από τη δουλεία του Φαραώ, τους έδινε το μάννα στην έρημο, τους έδωσε τις δέκα εντολές, και τους προφήτες.
Αλά λίγοι ταπεινώθηκαν από τη τιμωρία και λίγοι διδάχτηκαν από τις προφητείες.
Είπε λοιπόν ο Θεός ότι αφού δεν ταπεινώθηκαν και δεν διδάχτηκαν από τις προφητείες, δηλαδή τα μαθήματα θεωρίας, πρέπει να τους διδάξω και με μαθήματα πράξης.
Έστειλε λοιπόν τον μονογενή Του Υιό που είναι Ομοούσιος και Συνάναρχος με τον Πατέρα, για να πράξει ο Ίδιος αυτά που δίδαξαν οι προφήτες. Και όπως μια μάνα με το κουταλάκι ταΐζει το μωρό της, έτσι με τόση υπομονή και αφοσίωση μας δίδαξε και μας υπηρέτησε. Μέχρι και τα πόδια μας έπλυνε.
Εμείς πάλι προτιμήσαμε να μείνουμε μωροί. Για ευχαριστία του βάλαμε το αγκάθινο στεφάνι και τον σταυρώσαμε.
Εκείνος πάνω στον σταυρό είπε. Πατέρα μου συγχώρεσε τους διότι δεν γνωρίζουν τι πράτουν. ( Διότι μείναμε μωροί )
Τώρα θα μετρήσουμε το ύψος και την μεγαλειότητα του Θεού, και την μικρότητα και ελαχιστότητα του ανθρώπου.
Μετά από αυτή τη μέγιστη τραγωδία το έγκλημα του ανθρώπου προς τον δημιουργό Του, ας μετρήσουμε στη συνέχεια ένα ένα τα δώρα που μας έδωσε το έλεος της ευσπλαχνίας Του.
Με το τίμιο αίμα Του έπλυνε τις αμαρτίες μας. Μας άφησε το μυστήριο της θείας ευχαριστίας, Το Τίμιο Αίμα Του και το Άγιο Σώμα Του, και όλα τα άλλα μυστήρια. Μας έστειλε τον Παράκλητο Το Πνεύμα της αλήθειας, για να μας φωτίζει. Μας άφησε την Παναγία μητέρα Του, Η Οποία όσο ήταν στη ζωή ήταν εικόνα προσευχής, υπομονής, σιωπής, νηστείας και ταπείνωσης για τη σωτηρίας μας. Μας άφησε τους αποστόλους για να συνεχίσουν να μας διδάσκουν, και τους ευαγγελιστές που έγραψαν όλα τα μεγαλειώδη και θαυμαστά για όλο το διάστημα που έμεινε Ο Σωτήρας μας στη γη. Μας άφησε όλους τους Αγίους Πάντες, που και εκείνοι μας δίδαξαν με τον θείο τους λόγο και τα θεάρεστα έργα Τους. Μας άφησε τους Αγγέλους που πάντα μας φυλάνε και μας προστατεύουν. Και μας έδωσε στον κάθε ένα από εμάς, έναν άγγελο, να είναι πάντα μαζί μας και να μας προστατεύει.
Μετά από όλα αυτά που δεν είχαμε συνειδητοποιήσει μέχρι σήμερα, ας αρχίσουμε να λέμε μια προσευχή.
Ευχαριστώ Θεέ μου που με έπλασες καθ εικόνα και καθ ομοίωση Σου. Βοήθησε με να σου μοιάσω και στην αγιοσύνη. Ευχαριστώ που παρόλη την αναξιότητα μου μου παρέχεις τη ζεστασιά του ήλιου, τη δροσιά της βροχής, τον αέρα να αναπνέω που είναι η πνοή σου. Ευχαριστώ για όλα τα γεννήματα που έβαλες στη γη για να έχω την τροφή μου. Ευχαριστώ για το φυτικό και το ζωικό βασίλειο και για το αξίωμα να διαφεντεύω σε αυτά. Ευχαριστώ και για όλες τις ομορφιές, όπως τα πουλάκια, τις πεταλούδες, τις μέλισσες, τα λουλούδια, τα δέντρα, τα βουνά, τους κάμπους, τα ποτάμια, τις θάλασσες, για να έχω χαρά και ευτυχία στην ζωή μου. Και ένα ποιο μεγάλο ευχαριστώ για όλα τα πολλά μέγιστα δώρα που έχω με τον ερχομό του μονογενή σου Υιού στον κόσμο.
Μέσα στην ομίχλη και το χάος που βρίσκομε, Πατέρα μου Δημιουργέ μου, ταπεινά ζητώ συγνώμη όπως ο άσωτος υιός. Με κρεμασμένη την ψυχή μου από το έλεος της ευσπλαχνίας σου ελπίζω σε μια ακτίνα φωτός σου.
Μυριάδες εκατομμύρια φορές σε ευχαριστώ. Μυριάδες εκατομμύρια φορές να είσαι δοξασμένος εις τους αιώνες των αιώνων Αμήν.
ΜΑΡΙΝΑ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ
 |
No comments:
Post a Comment