,Με τη γέννησή Του ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, μας φανέρωσε ότι σωματικώς έχουμε την ίδια εικόνα με Εκείνον.Ίδια μορφή ίδιο οργανισμό ίδιες σωματικές λειτουργίες. Είναι εκείνη η ίδια σάρκα με την οποία μας έπλασε. Με τις προϋποθέσεις και προδιαγραφές να γίνουμε και εμείς ίδιοι και στο πνεύμα όπως Εκείνον. Δηλαδή να είμαστε δεχτικοί στη θεία γνώση που θα αποκτούσαμε σιγά σιγά για να εννοούμε τη σοφία Του, που θα είχε σαν αποτέλεσμα να γίνουμε κατά χάρη θεοί.
Αλά όπως σε μια τάξη οι μαθητές πρέπει να πειθαρχούν στις εντολές του δασκάλου για να διδαχτούν το μάθημα, διαφορετικά διώκονται από την τάξη, έτσι και οι πρωτόπλαστοι εκδιώχθηκαν από τον Παράδεισο.
Άραγε να έμεινε στο μυαλό των πρωτοπλάστων, ενώ ο Θεός θύμωσε μαζί τους η ιδέα ότι ο Θεός φοβόταν μήπως κάποιος άλλος γίνει Θεός ίσως μεγαλύτερος από Εκείνον και του πάρει την εξουσία,όπως συμβαίνει με τους επίγειους βασιλείς;
Έστελνε λοιπόν ο Θεός κατά καιρούς αγιασμένους και φωτισμένους ανθρώπους να τους διδάσκουν Όπως τον Ιώβ τον Αβραάμ τον Μωυσή και όλους τους προφήτες.
Σκέφτηκε ο Θεός ότι αν τους δίδασκαν άνθρωποι σαν και εκείνους θα δέχονταν θα κρατούσαν και θα έπρατταν το θέλημα του Θεού. Ήλπιζε ότι θα συνετίζονταν. Και έλεγε. Σε όλους δίνω την αναπνοή μου, το νερό, τον ήλιο, όλα Μου τα αγαθά. Τους έδωσα όμορφα δέντρα με καρπούς. Λουλούδια, πουλιά ,όλες τις ομορφιές, όλες τις χαρές, τα πάντα, όλη Μου την αγάπη. Εκείνοι γιατί δεν θέλουν να με ξέρουν;
Σκέφτηκε ότι ίσως τα διδάγματα όλων των αγίων και των προφητών δεν θα ήταν τόσο πειστικά και αρκετά για να πειστούν και να συνετιστούν οι άνθρωποι για να αρχίσουν να ευχαριστούν να ευγνωμονούν να πιστεύουν και να αγαπούν το Θεό.
Και τότε ήρθε ο Ίδιος. Μας πιστοποίησε ότι είναι ίδιος άνθρωπος σαν και εμάς, αλά στην ουσία ο Θεός, για να μας διδάξει εκείνα που δεν μάθαμε στον Παράδεισο που χάσαμε, λόγο της ανυπακοής μας.
Το πρώτο μάθημα που μας δίδαξε ήταν η υπακοή, όταν εβαπτίσθη, ενώ ήταν ο Θεός. Έπειτα μας δίδαξε την ακτημοσύνη. Κοιμόταν στο ύπαιθρο, Εκείνος που ήταν όλα τα σύμπαντα υπό την εξουσία Του για να μας διδάξει ότι δεν πρέπει να λατρεύουμε τα κτίσματα αλά τον Κτίστη τον δημιουργό.
Με αυτά μας δίδαξε την απλότητα και την ταπεινοφροσύνη. Ταπείνωση στον ανυπέρβλητο βαθμό, αφού μέχρι και τα πόδια των μαθητών του έπλυνε.
Μας δίδαξε ότι και εκείνος σαν άνθρωπος που ήταν, είχε πειρασμούς αλά τους νίκησε. Επίσης ότι με την προσευχή και την νηστεία φεύγουν τα δαιμόνια. Μας δίδαξε την υπομονή όταν Εκείνος υπέμενε τα φρικτά βασανιστήρια που του έκαναν. Μας έδειξε την απεραντοσύνη της αγάπης Του επάνω στον σταυρό που προσευχόταν για εμάς ενώ χυνόταν το τίμιο Του αίμα στη γη. Μας δίδαξε ότι Εκείνος είναι η ζωή αφού ανάστησε το Λάζαρο και πολλούς άλλους έπειτα τον εαυτόν Του.
Με το θείο Του λόγο και τα θαυμαστά Του έργα, μας έδωσε τη γνώση για να μπορούμε να εννοούμε τη σοφία Του.
Οι πρωτόπλαστοι που τον απογοήτευσαν και τον πίκραναν είχαν για τιμωρία την εξορία. Εμείς που τον σταυρώσαμε δεν έπρεπε να μας διαλύσει και να μην υπάρχει πλέον κανένας από αυτό το είδος που λέγεται άνθρωπος;
Και όμως Εκείνος δεν έπαυσε την αγάπη του για εμάς. Μας χάρισε το Άγιο Πνεύμα που λαβαίνουμε με το βάπτισμα, καθώς και όλα τα ιερά μυστήρια, για να αγιαζόμαστε ψυχικά και σωματικά. Στην βάπτισή, μας χορηγεί ένα άγγελο για να μας προφυλάσσει από κάθε κακό.
Πάντοτε μας έστελνε και μας στέλνει πολλούς αγίους που μας διδάσκουν να ακολουθήσουμε Εσένα γλυκύτατε Ιησού.
Όμως τελικά αποδείχθηκε ότι εμείς οι άνθρωποι, αφού δεν αγαπήσαμε το Θεό, πρώτα τον εαυτό μας μισήσαμε, και τον καταδικάσαμε στην αφάνεια. Απορρίψαμε την αιωνιότητα και επιλέξαμε το θάνατο της ψυχής μας.
Δεν έχω να πω τίποτε άλο.
Μόνο μια παράκληση θα κάνω. Ας τα σκεφτούμε όλοι όλα αυτά και ας προβληματιστούμε, και ίσως φωτιστούμε.
ΜΑΡΙΝΑ ΧΑΤΗΔΑΚΗ
ΑΠΌ ΤΗ ΣΥΛΛΟΓΉ ΜΟΥ ΙΕΡΉ ΠΡΟΣΦΟΡΆ
No comments:
Post a Comment