Η Άννα μη έχοντας καμιά συμπαράσταση από πουθενά και από κανένα πήρε το μωρό της στο ένα χέρι, και μια βαλιτσούλα στο άλλο, και πήγε σε μια άλλη πόλη. Ευτυχώς είχε λίγες οικονομίες από τη δουλιά της ως γραματέας δικηγόρου,την οποία εργασία έχασε λόγο της καταστάσεώς της. Πήγε σε ένα δωμάτιο φτηνού ξενοδοχείου. Από εκεί από τον τηλεφωνικό κατάλογο τηλεφώνισε σε πολλές εταιρείες για να βρει δουλειά αλλά οι απαντήσεις που έπαιρνε ήταν ότι είχαν στοίβα αιτήσεις από ανθρώπους που ψάχνουν δουλειά. Είδε και αποείδε, ότι και οι ελπίδες τελείωναν πλέον. Στην απελπισία της βάζει το μωρό της σε ένα καλάθι και βγήκε έξω για να πάρει λίγο αέρα. Πήρε μια εφημερίδα από το περίπτερο και καθισμένη σε ένα παγκάκι την ξεφύλλιζε. Μια ελπίδα φτερούγησε μέσα της.Ίσως να είχε κάποια αγγελία για δουλειά. Δεν υπήρχε τίποτα. Σε μια στιγμή πήρε το μάτι της μια αγγελία που έλεγε : Ζητούνται κοπέλες να εργαστούν σε κέντρο φυσικοθεραπείας με ειδικότητα μασάζ. Ωραία είπε η Άννα Δεν έχω τέτια ειδικότητα,αλλά θα προσπαθήσω. Έφυγε από το πάρκο και πήγε σε μια βιβλιοθήκη. Δανείστηκε κάποια βιβλία που έγραφαν για φυσικοθεραπεία και μασάζ. Όλη την νύχτα διάβαζε για να πάρει τουλάχιστον κάποιες βάσεις. Την άλλη μέρα άφησε το μωρό της σε ένα παιδικό σταθμό και πήγε στο κέντρο φυσικοθεραπείας. Η πρώτη εικόνα που αντίκρισε ενώ περίμενε στην αίθουσα υποδοχής, ήταν ότι έμπαιναν και έβγαιναν άντρες σε όλες τις ηλικίες. Αναρωτήθηκε λέγοντας: Καλά οι ηλικιωμένοι έχουν ανάγκη από μασάζ,αλλά οι νέοι για ποιο λόγο χρειάζονται φυσιοθεραπεία; Αντιλήπτικε ότι ενώ έφευγαν μόνο για θεραπεύτρια δεν την έβλεπαν. Κάποια στιγμή ήρθε κάποιος υπεύθυνος και την κάλεσε σε ένα ιδιαίτερο χόρο. την ρώτησε αν είχε δίπλωμα. Η Άννα είπε. Έχω πάρει μαθήματα αλλά για κάποιους λόγους δεν έφτασα μέχρι τέλος για να έχω το δίπλωμα. Εντάξει τις είπε. Έλα από αύριο για δουλειά.Τι ακριβώς θα έκανε δεν χρειάστηκε να της το πει με λόγια. Της το είπαν τα μάτια του που έκαναν ένα ολόκληρο ταξίδι επάνω της
.Η Άννα έφυγε με σφιγμένη την καρδιά και το κορμί της να τρέμει ολόκληρο. Βγήκε έξω και μόλις πήγε πιο πέρα που δεν την έβλεπε κανείς, κάθησε σε μια σκάλα πίσω από ένα εργοστάσιο, και εκεί άρχισε να κλαίει με αναφιλητά χωρίς να μπορεί να σταματήσει. Χτύπαγε με τα χέρια της και τα πόδια της τη σκάλα από την οργή της, μονολογώντας για την κατάντιά της. Κάποια στιγμή θυμήθηκε ότι είχε αφήσει το παιδί της στο παιδικό σταθμό. Σηκώθηκε περπάτησε μπήκε σε μια καφετέρια έριξε κρίο νερό στο πρόσωπό της. Δεν έπρεπε να τη δουν σε αυτά τα χάλια, το μωρό της και αυτοί που ήταν στο παιδικό σταθμό.Τους είπε ότι τώρα είναι σε διακοπές αλλά μόλις θα ξανάρχιζε πάλι δουλειά θα άφηνε εκεί το μωρό της. Η Άννα φεύγοντας πήρε και δύο εφημερίδες για να τις κοιτάξει φτάνοντάς στο ξενοδοχείο. Ξεφυλλίζοντας και αυτές τις εφημερίδες, είδε ότι μόνο για κέντρα φυσικοθεραπείας για μασάζ ζητούσαν προσωπικό. Τα πραγματικά αληθινά κέντρα έγραφαν ότι οπωσδήποτε έπρεπε να έχεις δίπλωμα. Μονολογούσε γεμάτη πίκρα. Είμαι καταδικασμένη έλεγε..Τότε θυμήθηκε τις σουλιώτισες στο χορό του ζαλόγγου. Είπε: Λοιπόν θα κάνω και εγώ το ίδιο. Θα πέσω και εγώ με το μωρό μου από ένα γκρεμό. Εκείνη τη στιγμή κυρίεψε μια ανησυχία το μωρό της. Πήγε κοντά του. Εκείνο άπλωσε τα χεράκια του σα να την εκληπαρούσε να μη κάνει αυτό που σκέφτηκε. Το πήρε αγκαλιά και το φιλούσε, και το γύριζε γύρω γύρω για να του δώσει χαρά. Του χαμογελούσε δίνοντάς του το γάλα του και το έβαλε να κάνει νάνι. Η ίδια έφτιαξε ένα τσάι από χαμόμηλο για να την ξεκουράσει και αφού έκανε μια θερμή προσευχή προσπάθησε να κοιμηθεί.Το πρωί ξύπνησε με μαύρους κύκλους στα μάτια. Έβαλε για λίγη ώρα κρύο νερό στο πρόσωπό της να φύγουν τα ίχνη από το πολύ κλάμα.Έβαλε λίγο μεικ-απ, πήρε το μωρό της και πήγε στον παιδικό σταθμό. Τους είπε ότι την φώναξαν να πάει επειγόντως στη δουλειά της διότι κάποιος αρρώστησε. Τους έδωσε μια προκαταβολή και στο τέλος της βδομάδας θα τους πλήρωνε το υπόλοιπο. Πήγε λοιπόν στο << κέντρο φυσικοθεραπείας>>
. Της είπε ο υπεύθυνος ότι θα είχε μια εβδομαδιαία πληρωμή από το κέντρο, και για τις ιδιαίτερες περιποιήσεις στο πελάτη θα είχε μια δεύτερη πληρωμή διπλή από αυτή του κέντρου. Εάν όμως δεν έκανε ιδιαίτερες περιποήσεις στον πελάτη θα έχανε τη δουλειά της.
Περνούσαν οι μέρες οι μήνες τα χρόνια. Η Άννα κάθε μέρα πριν πάρει το παιδί της από τον παιδικό σταθμό, περνούσε από την εκκλησία, και γονατιστή παρακαλούσε το θεό να μη την τιμωρήσει. Το παιδί της μεγάλωσε. Η Άννα είχε καταφέρει να έχει αγοράσει ένα διαμέρισμα και να μεγαλώσει το παιδί της με όλες τις ανέσεις. Του έλεγε ότι δούλευε σε γραφείο δικηγόρου. Τώρα ο γιος της πήγαινε στο πανεπιστήμιο. Σπούδαζε φιλολογία, φιλοσοφία, και Θεολογία. Ηταν ο πιο όμορφος και ο πιο καλός μαθητής. Οι συμφοιτητές του τον ζ,ήλευαν. Με κάποιον όμως ονόματι Στέλιο ήταν λίγο πιο πολύ δεμένος. Ερχόταν σπίτι και η Άννα τον περιποιόταν σαν φίλο του γιού της. Μια μέρα όμως ο Στέλιος λέει στον γιο της Άννας. Έχω να σου πω κάτι πολύ σοβαρό.Τι ; λέει ο Άρης ο γιος της Άννας. Πρόκειτε για την μάνα σου. Τι, έπαθε τίποτα η μάνα μου; Όχι. Δεν σε αρώτισα ποτέ τι δουλειά κάνει η μάνα σου. Και ξαφνικά ενώ ήμουν σε ένα κέντρο φυσικοθεραπείας στο οποίο εκεί γίνονται και άλλου είδους περιποιήσεις, την πήρε το μάτι μου σε ένα διάδρομο. Μέχρι να τελειώσει τη φράση ο Στέλιος, ο Αρης είχε καιρό να σκεπτεί ότι αν συνέβαινε πραγματικά κάτι τέτιο, έπρεπε να ενεργήσει αστραπιαία για να σώσει την αξιοπρέπεια της μάνας του. Άρχισε λοιπόν ξεκαρδιστηκά παρατεταμένα γέλια. Ήθελε χρόνο για να φτιάξει ένα σενάριο. Τότε του είπε ότι όταν πήγαινε η μάνα του στους γιατρούς, οι γιατροί έλεγαν: Τι κάνεις Λίζα: Έκείνη τους έλεγε: Με μπερδεύετε με κάποια άλλη. Ο Στέλιος όμως είπε. Θα πάω πάλι και θα τη ζητήσω με το όνομά της. Θα πω θέλω την Άννα.
Ο Άρης όλη την νύχτα δεν κοιμήθηκε.Έπρεπε να κάνει κάτι γρήγορα. Θα πήγαινε εκεί για να δει αν η μάνα του ήταν εκεί.Ίσως να ήταν μια άλλη που της έμιαζε. Πήγε την άλλη μέρα αγόρασε ενδυμασία Μουσουλμάνου μπερούκα και γενειάδα. .Ηξερε τη διεύθυνση από τον Στέλιο.Θα αναγνώριζε ότι ήταν η μητέρα του από ένα σημάδι που είχε στον αριστερό κρόταφο, ένα μικρό λακκάκι στο μέγεθος της φακής. Έπρεπε να προστατέψει την αξιοπρέπεια της μητέρας του.
Ο Χριστός συγχώρεσε και τους τελώνες και τις αμαρτωλές γυναίκες. Πόσο μάλον ο Άρης έπρεπε έπρεπε να προστατέψει τη μητέρα του, που θυσιαζόταν για να έχει εκείνος όλα τα καλά. Αν ήταν η μάνα του εκεί σε αυτή τη δουλειά, τότε και για τον πατέρα του θα του είχε πει ψέματα.Του είχε πει ότι ταξίδευε ως μηχανικός στα βαπόρια. Αλλά πριν γεννηθώ της είπαν στο λιμεναρχείο ότι όταν το πλοίο άραξε σε κάποιο λιμάνι αυτός χάθηκε.Έχασαν τα ίχνη του. Για τους γονείς της του είχε πει ότι πέθαναν από ατύχημα. Επίσης του είπε ότι δεν υπήρχαν άλα παιδιά. Δηλαδή δεν είχε είχε αδέλφια. Αλλά όποια και να ήταν η αλήθεια, δεν θα έκανε ποτέ ερωτήσεις στη μάνα του. Η οποία ήταν μια θεά μία κυρία που τον έπλασε τονανέθρεψε και τον δίδαξε να γίνει ένας ολοκληρωμένος άνθρωπος με άρτιο χαρακτήρα. Να αγγαπάει και νασέβετε τον Θεό και τους ανθρώπους.
Πήγε λοιπόν στο κέτρο φυσικοθεραπείας για να διαπιστώσει αν ήταν εκεί η μάνα του. Μπήκε και όπως ήταν μεταφιεσμένος είπε στον υπεύθυνο. Δίνω αρκετά λεφτά. Το μόνο ζητώ μια χάρη. Θέλω να δω όλες τις κοπέλες που δουλεύουν εδώ για να διαλέξω ποια θέλω. Εντάξει του είπε εκείνος. Παρακαλώ καθήστε για λίγα λεπτά. Σε διάρκεια μισής ώρας ήρθαν όλες οι κοπέλες. Τις κοίταξε όλες μία μία. Κατάφερε να αναγνωρίσει τη μάνα του διότι εκεί είχε άλλο παρουσιαστικό. Αλλα το λακκάκι στο κρόταφο ήταν εκεί. Είπε αυτή θέλω, δείχνοντας την Άννα. Τον πήρε και πήγαν στο ιδιέτερο δωμάτιο. Τις λέει λοιπόν ο γιος της ο Άρης. ενώ προσπάθησε να αλάξει τη φωνή του. Κοιτάξτε εγώ δεν ήρθα εδώ για θεραπεία μασάζ. Εγώ είμαι κρυφοχριστιανός, αλλά για τον κόσμο είμαι Μουσουλμάνος. Εγώ μαθαίνω τα σχέδιά τους για τους Έλληνες χριστιανούς και πηγαίνω και σώζω καταστάσεις. Διάλεξα εσάς για να σας πω τον λόγο που είμαι εδώ, διότι σας είδα για σοβαρό και υπεύθυνο άτομο. Αυτό τον καιρό ψάχνουν μια κοπέλα που τη λένε Άννα. Κάποιος είπε ότι δουλεύει εδώ σε αυτό το κέντρο. Κάποιος άλλος είπε ότι ομοιάζει με μία που τη λένε Λίζα. Δεν ξέρω για ποιο λόγο ψάχνουν αυτή τη κοπέλα. Μιλήστε στον εδώ υπεύθυνο να αλάξει το όνομα Άννα και αντί αυτού να βάλει το όνομα Λίζα. Αν έρθει κάποιος εδώ και ζητήσει το όνομα Άννα είτε είναι μουσουλμάνος η Έλληνας, να του πουν ότι δεν υπάρχει εδώ όνομα Άννα. Εάν δείξουν φωτογραφία τότε θα πεί ο υπεύθυνος ότι η φωτογραφία απεικονίζει την Λίζα. Η άννα είχε μείνει άφωνη. Μέσα της μονολογούσε. Εγώ δεν είμαι μπλεγμένη πουθενά. για ποιο λόγο να με ψάχνουν κάποιοι. Αστραπιαία πήγε το μιαλό της στο παρελθόν σε αυτόν που σημάδεψε ολόκληρη τη ζωή της. Σκέφτηκε ότι ίσως να είχε ανακατευτεί με τους φανατικούς μουσουλμάνους. Μπορεί για κάποια συμφέροντα. Τότε κοιτάζει τον Μουσουλμάνο και με δυσκολία είπε ευχαριστώ. Ο Άρης είπε: Πιστεύω ότι το κέντρο θα το λάβει υπόψη και θα πάρει τα κατάλληλα μέτρα. Οπωσδήποτε. Απάντησε καταφατικά η Άννα. Ο Άρης έφυγε ικανοποιημένος. Ευχαρίστησε τον Θεό που τον βοήθησε να σώσει της μητέρας του το όνομα την υπόληψή της. Εκείνη την ώρα ορκίστηκε ότι αμέσως θα έβρισκε δουλειά και θα αναλάμβανε όλα τα έξοδα, Όταν θα τακτοποιούσε το οικονομικό θέμα, έπειτα θα τελείωνε τις σπουδές του, Είπε λοιπόν στη μητέρα του ότι θέλει να ξεκουράσει λίγο το μυαλό του από τις σπουδές και ότι θα συνέχιζε αργότερα. Πολύ γρήγορα βρήκε δουλειά πουλώντας παγωτά μαζί με έναν άλλο στο δρόμο. Τότε άρχισε να ικετεύει τη μητέρα του να σταματήσει από τη δουλειά, διότι έβλεπε οτι η δουλειά του γραφείου είναι φοβερά κουραστηκή για εκείνη. Της είπε ότι ήταν καιρός να δώσει και κάτι στον εαυτόν της.Να ασχοληθεί με πράγματα που της αρέσουν και που ποτέ δεν είχε τον καιρό να χαρεί. Η Άννα άρχισε να κλαίει με λυγμούς. Ένα κύμα υπερηφάνειας πλημμύρισε το είναι της. Αγκάλιασε τον γιο της και του έδωσε την ευχή της. Ο Θεός να σε ευλογεί και να σε προστατεύει του είπε. Πραγματικά όλα πήγαν καλά. Σε λίγο διάστημα ο Άρης απέκτησε το δικό του καροτσάκι πουλώντας παγωτά. Μάζευε και αποταμίευε αρκετά χρήματα, διότι στους μεγάλους καύσωνες οι άνθρωποι προτιμούσαν να έχουν ένα παγωτό παρά ένα πιάτο φαγητό. Την μητέρα του την είχε πλέον σαν βασίλισσα.Έπρεπε να της το ανταποδώσει. Όλα τα χρόνια εκείνη τον είχε σαν βασιλόπουλο. Όταν αποταμίευσε αρκετά χρήματα, τότε ξανασυνέχισε τις σπουδές. Τον φίλο του τον Στέλιο δεν τον ξαναείδε. Έμαθε ότι σταμάτησε τις σπουδές, διότι η μάνα του ηταν πολύ άρωστη από αλτσάχαιμερ, και έπρεπε να είναι συνέχεια δίπλα της. Ο Άρης σκεπτόταν ότι κανονικά χρωστούσε ευγνωμοσύνη στον Στέλιο, διότι χάρη σε εκείνο γνώρισε πολύ σοβαρές καταστάσεις οι οποίες αφορούσαν άμεσα τηνζωή του, τι οποίες αγνοούσε, και έτσι κατάφερε και αυτός να κάνει το καθήκον του στη δική του μητέρα, η οποία για αυτόν ηταν όχι μόνο άνθρωπος αξίας αλλά μια Αγία, εφόσον τον δίδαξε και τον οδήγησε στον σωστό δρόμο, στον δρόμο του Θεού,
ΤΕΛΟΣΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΑπό την συλλογή μου παραμύθια, διηγήματα, μυθιστορήματα.ΜΑΡΙΝΑ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ
No comments:
Post a Comment